බුද්ධ ධර්මයට අනුව උපතේ සිට මිනිසාගේ ජීවිතය දශක කොටස් දහයකට වෙන්කර තිබෙ.
මන්ද දශකය - කුඩා දරුවෙකු ලෙස ඉපිද සිටිනා මිනිස් දිවියේ මුල් වර්ෂ දහයවෙ. එහිදී වෙන අයගේ උදවිවෙන් බොහෝ කටයුතු කර ගනී.
කඩිඩා දශකය - ක්‍රීඩා දශකය මිනිසෙකු කමයෙන් තරුණ වියට එළඹෙන වසර දහයේ සිට විස්ස දක්වා කාලයයි.
වර්ණ දශකය - ශරීරය අලංකාර වී උපරිම වර්ධනය යුතුව පැවතීමයි.
බල දශකය - වසර තිහෙන් අනතුරුව කමයෙන් ඉගෙනීම සහ රැකියාවෙන් ඉහළට ගොසින් සමාජයේ තම බලය පදර්ශණය කෙරෙන්නේ බල දශකයේදීය.
පඥා දශකය - වයස අවුරුදු හතලිහෙන් පසුව එළඹෙන්නේ තරුණ කළ දී මෙන් කාර්ය ශූර කලබලකාරී නොවන, හොදින් සිතා බලා කටයුතු කරන බුද්ධිය භාවිතා කර කටයුතු කරන දශකයයි.
හායන දශකය - වයස පනහෙන් ඇරඹෙන මනුශ්‍ය ශරීරයේ පිරිහීම.
පබ්බාර දශකය - වයස හැටෙදී ඇරඹෙන දශකයේ තමන්ට තම ශරීරය බරක් බව දැනෙන හෙයින් එය පබිබා දශකය වෙ.
පවංක දශකය - කොදු ඇට පෙලේ දුර්වලත්ව නිසා වයස හැත්තැවෙන් ඔබිබට එළඹෙන පවංක දශකයේ මානවයා දෙකට නැමී ගමන් කරයි.
මොමුහ දශකය - වයස අසුවෙ සිට අනූව දක්වා වන මොමුහ දශකයේදී අමතක වීමි ඇතිවන අතර
සායන දශකය - අනූවෙන් පසුව තව දුරටත් දුර්වල වන ශාරීරික හා මානසික කියාකාරීත්වය හේතුවෙන් වැඩි කාලයක් නිද්‍රාශීලීව ගත කරනා මානවයාගේ දශකයයි.
බුදු බණේ මෙපරිදි දක්වා ඇත්තේ සාමාන්‍ය මිනිසෙකු ගේ සාමාන්‍ය ආයුකාලය තුලදී ඒ ඒ අවධි වල ඇතිවන ක්‍රමිකතාවන් වන අතර මෙය මත්පැන් බොන්නෙකුගේ නමි එකී දශකවලට පෙරද උසස් මානසික තත්වයක් හෙබි අයෙකුගේ නමි එකී දශක වල වූ සිදුවීමි මීට පමා වද සිදුවෙ.
No comments:
Post a Comment