අපි පුංචි කාලෙම, දුර්ලභ සම්පත් සඳහා තරඟ කරන්නය කියා වැඩිහිටියෝ අපිව ආරෝපණය කරනවා. පන්තියේ පළමු වැනියා වෙන්නය, ක්‍රීඩාවෙන් රන් පදක්කමම ගන්නය කියා අප පොලඹවනවා, අපට බල කරනවා. වඩා හොඳය, වඩා වේගවත්ය කියා හිතන අය සමඟ නිතරම අපිව සන්සන්දනය කරනවා. මේ නිසා අප තුළ දුර්ලභය හිඟය, යන මානසික රාමුවක් ඇති වෙනවා. ලෝකය නිතරම සීමිත සම්පත් ඇති තැනක්ය කියා නිතරම අපි සිතන්න පෙලඹෙනවා. අපි නැත්තම්, ක්‍රීඩා තරගයෙන් දිනුවේ නැත්තම්, අපට ‘ජයග්‍රහණය‘ කියන එක රස බලන්න බැරි වෙනවා. මේ ඔක්කොම වැරදි සිතුවිලි. ඇත්ත සමඟ ඒවායේ කිසිම සම්බන්ධයක් නැහැ. රුමී නමැති දාර්ශනිකයා කියාපු දේකින් මේක හොඳට පැහැදිලි වෙනවා. ‘දිය බිඳුව අතහැර දමන්න, මහා සාගරය බවට පත් වෙන්න!‘.
No comments:
Post a Comment